زین پس هَرات گویمت ای شهر اولیا کسر است کسره به شأن تو در مقیل گشته خجل ز قامت برج جهاد تو برج بلند قامت پاریسیان، "ایفیل" انگور تو به منزله ی لؤلؤ بدخش وز تاک توست لذت شیرین  سلسبیل خواهی اگر زلال آب، بیا و نظر فکن رود هری ببین که زند طعنه ها به نیل ط...

 مریز آبروی سرازیر ما را به ما باز ده نان و انجیر ما را خدایا اگر دستبند تجمل نمی‌بست دست کمانگیر ما را کسی تا قیامت نمی‌کرد پیدا از آن گوشه‌ی کهکشان تیر ما را ولی خسته بودیم و یاران همدل به نانی گرفتند شمشیر ما را ولی خسته بودیم و می برد طوفان تمام شک...

باز تر شد دامن خشک زمین از نم خون، از نم دریای کین باز دزدیدند از حاتم نگین پاسبانان، خوانده گی خود را امین باز کوه عقده در برگی کفید تا هوار خون در برگی غرید روز در انبار دود آتش گرفت دود دیواری هم از ذات...

روزیکه مرا عشق تو دیوانه کند دیوانگی کنم که دیو آن نکند حکم مژه تو آن کند با دل من کز نوک قلم خواجه دیوا...

 بوی باران بوی سبزه بوی خاک شاخه های شسته باران خورده پاک آسمان آبی و ابر سپید برگهای سبز بید عطر نرگس رقص باد نغمه شوق پرستو های شاد خلوت گرم کبوتره...

رفتم به خواب ناز همه ماهواره‌ها اما نبود اشک شما ماهپاره‌ها اشک شما که تلخ‌ترین عکس عصرهاست عکسی که خواب مانده سر خار و خاره‌ها ناقوس‌ها فریفته دنگ دنگ خویش نام خلیفه‌هاست اذان مناره ها دیدم هزار بار و فرو ریختم ز شرم قلب شما شکست به جرم قواره‌ها در هی...